Daha İyi Bir Sen Olabilirim

        

      

      Daha iyi bir sen olabilmek mümkün mü sizce? Başkasının yerine geçmeyi düşünmek ve ondan çok daha iyi bir sen olabilmek. Tuhaf bir soru evet😊 Biraz düşünmek gerekiyor bu sorunun cevabını😊

     

        Kitabın konusu; Fig aşırı takıntılı bir kadın. Kocası tarafından aldatılmış, bebeğini kaybeden, otuz yaşında, kilosundan dolayı kendini kötü hisseden ve artık yaşamından memnun olmayan bir kadın. Bir gün Jolene Avery'e rastlıyor, merak edip onunla arkadaş oluyor. Jolene'in kızını, kendi kaybettiği çocuğu olarak görüyor ve duygusal olarak küçük kız Mercy'e bağlanıyor. Sonrasında Jolene'in hayatındaki her şeyi istiyor ve özellikle küçük kızla arasında bir bağ kuruyor. Fig, Jolene, Darius, George... 

                         

                                           😊📙Kitaptan Keşfettiğim Alıntılar : 

        😊''Avucuma, insanların mücevherlerini içine koyduğu bir tür hediye kutusuna benzeyen mavi kadife bir kutu düştü. Kutunun üzerinde de katlanmış bir fatura vardı. Faturayı kenara koyup kutunun kapağını açtım. Hemen hayal kırıklığına uğradım. Kutunun içinde kırmızı bir ip ile sabitlenmiş, minik gök mavisi bir boncuk vardı.''

        😊''Başarılı olmadığını söylediği çikolatalı kekten bir dilim uzatıp, kahve hazırlamaya gitti. Mercy'nin yan odada oyun oynarken çıkardığı ince tiz sesini duyabiliyordum.''

         😊''Birden onun için üzüldüm. Bütün gün insanları dinledi, yüklerini üzerine atmalarına katlandı ve eve gelip dinlenmek istediğinde ise evde bir sürü sarhoş ev kadınıyla karşılaştı. Zavallı adam. Sadece karısıyla televizyonun önünde oturmak ya da sakin bir yerde baş başa vakit geçirmek istiyordu.''

         😊''Onun sürekli bir şeyler hakkında imalarda bulunması beni rahatsız ediyordu. Darius gibi biriyle olduğu için ne kadar şanslı olduğuna dair hiçbir fikri yoktu. Genel olarak ne kadar şanslı olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu. Eğer ben onun hayatına sahip olsaydım, her şeyi farklı yapardım, bu kesin.''

         😊''Evet, ama yaptığı tek şey maske takmak. Yıllarca arayabilirsin ve yine de o kadının kim olduğunu asla bilemezsin çünkü kendini tanımaz. İşte bu yüzden sana kafayı takmış durumda.''

         😊''Ne? Beysbol oynamak mı? Senin de bizimle oynamanı isterdim!''

             ''Evet, ben istemedim. Bu, aileni unutup tüm öğleden sonrayı, psikopat olduğu konusunda ısrar ettiğin bir kadınla flört ederek ederek geçirmen anlamına gelmiyordu.''

         😊''Evet, aşırı aktif hayal gücü olan bir eşe dönüşüyordum. Kendime yüksek sesle güldüm. Gözler... Birinin gerçek hikayesini gözünden öğrenemezsiniz. Yoksa öğrenebilir misiniz?''

         😊''Haklı olduğun gerçeğiyle yüzleşmek... Gerçekten aldatıyordu. Ne zamandan beri delirmek, aldatmaktan daha kolay hale geldi, biliyor musun? Sevgisiz olmaktansa deli olmak daha güzel.''

         😊 ''Artık şokumu nasıl gizleyeceğimi bilmiyordum. Hızla soğukkanlılığımı kaybediyordum.''

         ''Evliyken erkeklere mesaj atmamam gerektiğini söylüyorsun ve sen birden fazla kadına mesaj atıyorsun. Öyleyse, ikiyüzlü olduğunu kabul mü ediyorsun ya da tam bir sosyopat mısın?''

         😊''Yas tutmakta iyiydim. Bazı insanlar acılarını saklarlar, iyiymiş gibi davranırlar.  O insanlar bir madalyayı hak ediyorlar. Şu eskilerin dediği cesur görünme olayı. Hayır, o ben değilim. Cesur bir ifadem yok ama Tanrı'ya şükür hıçkırarak ağlamayı biliyordum.''

         😊''... Kadınlar için savaşan erkekler, doğru şeyleri söyleyen erkekler. Erkekler korkak mıydı? Hiç iyi olanları yok muydu?''

         😊''Kalbin kırıldığında olan buydu işte. Önce iyi şeyleri hatırlıyordun. Özlediğin şeyleri. Sonra öfke patladığında, yeni bir makara oynamaya başlardı. Düşünceleriniz romantik bir komediden psikolojik bir gerilime dönüşürdü.''

          😊''Gülümsedim. Bunun amacı neydi? Yaptığı şey hakkında ne düşündüğümü ona söylesem bile beni duymazdı. Fig bu bakımdan Darius gibiydi, sadece olayların kendisini nasıl etkilediğini düşünüyordu.''

          😊''Biz arkadaştık. Ya da kafamda öyleydik. Bunca ay boyunca bir düşmanla yatıp diğerini kurtarmaya çalışıyordum. Hayatımın ne kadar ucube bir şova dönüştüğünü fark edememiştim.''

                

                  Kitap 286 sayfa, karton kapaklı, Theseus Yayınevi'ne ait baskısı. Çevirisini Elif Ceren Boelen yapmış. Dili akıcı ve anlaşılır. Kitap kapağı farklı geldi bana ve kapak çalışmasını sevdim. Kitabı okuyunca kapağın ne kadar anlamlı olduğunu anlıyoruz. Kitap, 3 bölümden oluşuyor ve karakterlerin hikayelerini kendi bakış açısından dinliyoruz. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Kitabı ne çok sevdim, ne de sevmedim. Yine arada kaldığım kitaplardan biri oldu. Bazı bölümler +18, bu kısmı beni biraz rahatsız etti. Tür olarak psikolojik gerilim olarak geçiyor ama ben okurken bunu hiç  hissetmedim. Gerildiğim hiçbir bölüm olmadı, aksine sinir krizi geçirdiğim bölümler oldu. Ana karakter Fig'e sinir olduğum çok fazla bölüm oldu. Darius😡(Jolene'in kocası) karakterine ise Fig'ten daha fazla sinir oldum. 

                Fig, Jolene'i tanıdığında onunla ilgili her şeyi taklit ediyor. Kocasına duyduğu ilgi, kızını kendi çocuğunun yerine koyması, hayatındaki bütün düzeni taklit etmesi ve bunun artık hastalıklı hale gelmesi. Yani anlayacağınız karşınızda psikopat bir kadın var. Burada şu nokta da önemli; hayatınıza aldığınız insanlara dikkat etmelisiniz. Herkese hemen güvenip, evinizi, yaşamınızı açmamalısınız. 

               Karakter olarak Fig'i sevmedim hiç, sevilecek bir karakter de değil bence. Saplantılı, bencil ve narsist, aşırı kıskanç bir karakter. Fig'in bütün bunları yapmasının ardında elbette psikolojik sebepler yatıyor ama sorunu olan herkes de kötü şeyler yapmak zorunda değil bence. Bu kitapta illa bir karakteri sevmem gerekiyorsa o Jolene olurdu. Jolene'in kocası Darius'a diyecek bir laf bulamıyorum, sinirlerimi hepsinden fazla gerdi. Darius bir psikolog ama beni çok fazla şaşırtan bir karakter oldu. Şaşırma iyi anlamda değil bu arada. Olan Jolene'e oldu, üzüldüğüm bir karakter ama bir o kadar da kızdığım bir karakter oldu, yeni tanıdığı insana  bu kadar güvenmesine kızdım.

   

              Fig, Jolene'in yerine geçmek istiyor ve ondan çok daha iyi olacağını düşünüyor. Böyle bir şey mümkün mü sizce? Benim yerime biri geçecek ve benden daha iyi bir Kitap Keşfi olacağını düşünecek her şeyiyle. Ben buna katılmıyorum hiçbir zaman. Ayrıca bana saçma gelen bir düşünce. Ne ben bir başkasının yerine geçip ondan daha iyi olabileceğimi iddia edebilirim, ne de bir başkası bunu benim için söyleyebilir. 

              Kitapta söz edilen ilginç bir detay da var.  ''Boğan İncir Ağacı'', kitabı okumadan önce bilmiyordum böyle bir şey. Üzerinde büyümeye başladığı ağacın zamanla büyümesini engelleyip, kurumasına sebep olan ağaç. Ana ağaç kuruduktan bir süre sonra kendisi de kuruyor. 

               

             Yazarın hayatı anlatılıyor. Kitap son bölümde biraz daha ilgi çekici oldu benim için, ters köşe bir final oldu. Fig ve Darius gibi karakterlerden her zaman uzak durmak gerekiyor. İki karakter de insanı delirtir. Ben okurken fazlasıyla delirdim.

                     ❗Fig İngilizce'de incir demek.

              ''Yürek her şeyden daha aldatıcıdır, iyileşmez. Onu kim anlayabilir.''

         

               Keyifli kitap keşifleri, keyifli okumalar dilerim😊