Momo

           

                 

                  Küçük bir kızın tatlı masalsı hikayesini okumak istiyorsanız bu kitabı hemen almalısınız😊

                Kitabın konusu; Momo küçük bir kız. Kimsesi olmayan, büyük kentin tiyatro harabesinde yaşıyor. Herkesi dinleyen, sessiz ve yardım etmeyi seven bir kız. Yaşadığı yerde zaman çok yavaş geçiyor ve zaman avcılarına karşı çıkmaya çalışıyor. Duman adamlarla mücadele eden, arkadaşlarını korumaya çalışan sevgi dolu bir kız. Herkes gelip derdini Momo'ya anlatır ve Momo herkesi dinler, sonrasında herkes yolunu bulur anlaşır, anlaşmazlıklar ortadan kalkar. Zamanla Momo'ya hiç kimse gelmez, bunun Duman adamlar yüzünden olduğu anlaşılır sonrasında. Mücadele öyle başlar. Momo kaplumbağasını alır ve gizemli Hora Usta'nın yardımıyla Duman Adamlar'ı yenmek için elinden geleni yapar. 

                                  😊📘Kitaptan Keşfettiğim Alıntılar: 

             😊''Yoksa büyücülüğü mü vardı? İnsanların dertlerini, sıkıntılarını giderecek tılsımlı bir söz mü biliyordu? El falına bakıp da geleceği mi okuyabiliyordu? Bunların hiçbirini yapmıyordu. Momo'nun hiç kimsenin yapamayacağı şekilde başardığı şey dinlemekti. Belki şimdi pek çok kimse, bu da bir şey mi, herkes dinlemesini bilir, diyecektir. Oysa hiç de öyle değil. Çok az insan gerçekten iyi bir dinleyicidir. Dinlemek konusunda Momo'nun eşi benzeri yoktu.''

              😊''Susup biraz daha düşündükten sonra sürdürdü konuşmasını : ''İnsan caddenin tamamına bakıp hemen bir karara varmamalı. Her zaman adım adım ilerlemeli. Sürekli bir adım sonrasını düşünmeli, bir adım, sonra derin bir nefes, sonra bir süpürge. İşte o zaman hayat zevkli olur. Önemli olan işini iyi yapmaktır. Öyle de olmalı.''

                 😊''Bazı şeyleri fark ettim.'' Biraz susup sonra devam etti : ''Bazen böyle oluyor. Öğle vakti, sıcakta herkes uykuya dalmışken, tüm dünya berraklaşıyor. Tıpkı bir nehir gibi, anlıyor musun? Baktığında dibini görebiliyorsun.''

                   😊''Zengin olmak marifet değil,'' derdi Momo'ya. ''Her isteyen zengin olabilir. Birazcık zenginlik için hayatlarını ve ruhlarını satanların haline bir baksana ne hale gelmişler! Yok. ben onlar gibi olmak istemem. Varsın bazen cebimde kahve param olmasın. Ama yeter ki hep aynı Gigi kalayım!''

                   😊''Siyah çamların üzerinden yükselen gümüş renkli ay, harabenin eski taşlarını pırıl pırıl aydınlatıyordu. Momo ile Gigi sessiz sessiz oturdular ve gözlerini ayırmadan aya baktılar. O an için kendilerini gerçekten ölümsüz gibi hissediyorlardı.''

                     😊''Zaman tasarruf edeyim derken aslında başka şeylerden tasarruf ettiğinin kimse farkında değildi. Yaşamlarının gittikçe daha zavallı, daha tekdüze ve daha soğuk geçtiğini kavramak istemiyorlardı. Bu gerçeği sadece çocuklar taa yüreklerinde hissettiler. Çünkü artık kimsenin onlara ayıracak zamanı yoktu. Oysa zaman yaşamın kendisiydi. Ve yaşamın yeri yürekti. İnsanlar zamandan tasarruf ettikçe, zaman azalıyordu.''

                       😊''Kalabalık sokaklarda insanlar akın akın gidip geliyorlardı. Bir itiş kakıştır sürüyordu. Caddeler araba doluydu, otobüsler tıklım tıklımdı. Binaların duvarlarında ışıklı reklam panoları bir yanıp bir sönerek etrafa çeşit çeşit renkler saçıyordu.''

                         😊''Sanki dünya ayaklarının altından kayıp gitmişti. O ana kadar her şey ona şaka gibi gelmişti. Bu da, sonunu düşünmeden başladığı öyküler gibi bir oyundu sanki. Yaşamında ilk defa, kendi başına bir öykü oluşuyor ve o seyirci kalıyordu! Felç olmuş gibiydi.''

                          😊''Yıldız zamanı ne demek?'' diye sordu Momo.

                           ''Dünyada, zamanın akışı içinde bazen önemli anlar vardır,'' dedi Hora Usta. '' Bu anlarda en uzak yıldıza kadar evrendeki her şey, yalnızca tek bir defaya özgü olmak üzere tek bir konum alır. Ne öncesinde ne de sonrasında bu konum bir daha asla meydana gelmez. Ama ne yazık ki insanlar bundan yararlanmasını bilmiyorlar ve yıldız zamanları belirsizce kayıp gidiyor. Fakat bunu bilen biri oldu mu, dünyada çok büyük olaylar olur.''

                           😊''Momo uzun süre düşündü. Var olduğu kesin,'' diye mırıldandı sonra, düşüncelere dalmış bir şekilde. ''Ama ona dokunamayız. Tutamayız onu. Koku gibi bir şey. Ama durmadan ilerleyen bir şey. O halde geldiği bir yer olmalı! Belki de rüzgar gibi bir şeydir! Ama yo, hayır! Şimdi buldum! Belki de hep var olduğu için duyulmayan bir müzik gibidir. Sanırım, benim bunu çok derinden duyduğum oldu!''

                            😊''Çünkü zamanlarını nasıl kullanacaklarına insanlar kendileri karar verirler. Zamanlarını korumak da onlara düşer. Ben yalnız paylaştırmayı yapabilirim.''

                            😊''Hayır, Momo,'' diye karşılık verdi Hora Usta, ''bu saatler sadece benim eğlencem. Bunlar her insanın göğsünde taşıdığı şeyin basit birer taklidi yalnızca. Çünkü nasıl gözleriniz görmeye, kulaklarınız duymaya yarıyorsa, insanın yüreği de zamanı algılamaya yarar. Kör biri için gökkuşağının renkleri ve sağır biri için kuş sesleri nasıl boşunaysa, yürekle algılanmayan zaman da öyle boşa gider, kaybolur. Ama ne yazık ki düzgün atmasını bildiği halde kör ve sağır olan nice yürekler vardır.''

                            😊''Aaa, o kız demek gerçekten vardı, ha?'' diye hayretle sordu üçüncü kadın. ''Ben onu hep sizin buluşlarınızdan biri sanıyordum. Haydi bunu hemen basına bildirelim! 'Masal prensesiyle kavuşma' ya da buna benzer bir şey! Halk buna bayılacaktır. Hemen harekete geçmeliyim. Harika olacak!''

                             😊''Görüyorsun ya,'' diyerek acı acı güldü Gigi. ''Bak, ne hale geldim. İstesem bile artık geri dönemem. Artık geçti. Gigi hep aynı Gigi'dir derdim. Hatırlıyor musun? Ama Gigi aynı kalamadı. Sana şunu söyleyeyim Momo, hayatta en tehlikeli şey, gerçekleşmiş hayallerdir. Hele benimki gibi olursa! Artık hayal edecek hiçbir şeyim kalmadı. Sizlere dönsem bile artık orada hiçbir işe yaramam. Her şeyden bıktım.''

                               😊''Her insanın kendine ait belli bir zamanı vardır. Ve bu zaman da yalnızca onda kaldıkça canlıdır, yaşar.''

                                 😊''Zaman yaşamın kendisidir. Ve yaşamın yeri yürektir.''

                                 😊''Birbirimizle açık konuşalım. Sen tek başınasın, evlat. Arkadaşlarına ulaşamazsın. Zamanını paylaşacağın kimsen yok. Bunların hepsini biz planladık. İşte, ne kadar güçlü olduğumuzu görüyorsun. Bize karşı koymanın anlamı yok. Yalnız geçirdiğin saatlerden sana ne kaldı? Seni ezen bir lanet, seni patlatan bir sıkıntı, seni boğan bir deniz, seni kahreden bir keder. Bütün insanlardan soyutlandın.''

 

                                  😊''İnsanlar zaten gereksiz,'' diye bağırdı ses. ''Dünyayı, artık kendileri gibilere yer kalmayacak hale yine kendileri getirdiler. Dünyaya biz hükmedeceğiz.''

                                   😊''Önceleri pek farkına varılmaz. Günün birinde insanın canı  artık hiçbir şey yapmak istemez. Hiçbir şeyle ilgilenmez ve kurur gider. Üstelik bu isteksizlik geçici değildir, hatta giderek de artar. Günden güne, haftadan haftaya daha kötü olur. İnsan kendinden hoşlanmaz, sanki içi bomboştur ve dünyayla bağdaşamaz. Sonraları bu hisler de kalmaz ve hiçbir şey hissetmez olur. Bütün dünyaya yabancılaşmış ve hiç kimse onu artık ilgilendirmez olmuştur. Ne kırgınlık duyar ne de hayranlık. Ne sevinmesini bilir ne de üzülmesini. Gülmeyi de ağlamayı da unutmuştur. Böyle bir insanın içi kaskatı kesilmiştir. Artık hiçbir şeyi ve hiç kimseyi sevemez. Bu durumda, artık hastanın iyileşmesine olanak yoktur. Geriye dönüş kalmamıştır. Bomboş, kül rengi bir yüzle ve nefretle çevresine bakar, tıpkı duman adamlar gibi. Onlardan biri olup çıkmıştır. Hastalığın adına gelince, buna ölümcül can sıkıntısı denir.''

              Kitap 300 sayfa, karton kapaklı ve Pegasus Yayınları'na ait baskısı. Kitabın kağıt kalitesini hiç sevmedim. Sayfalar çok ince ve arka sayfadaki yazı bir önceki sayfadan belli oluyor. Bu durum kitap okurken beni rahatsız ediyor. Dili akıcı ve anlaşılır. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Yazarın kalemini çok sevdim, diğer kitaplarını da okumak istiyorum. Bu kitabı sevgili blog arkadaşım (İlkay) Kağıttan Dünyam' ın (ismin üstüne tıklayarak sitesine ulaşabilirsiniz, yazılarını çok severim) yorumlarında görüp almıştım. Kitabı çok sevdim. Bazı bölümlerinde biraz sıkıldım, bazı bölümlerinde yüzümü çok fazla gülümsetti. 

               Kaplumbağanın sırtında yazı belirmesi ve Momo'nun okuması kitabın en ilgi çekici yerlerinden biriydi bence. Kesinlikle çocuk kitabı kitabı gözüyle bakılmamalı. Yetişkinlerin okuması gerekiyor. Düşündürücü ve farkındalık sağlayacak bir kitap. Zaman kavramının önemini anlatıyor. Bu kitabı Küçük Prens kitabına benzettim, zamansız kitaplardandır benim için. Momo da zamansız bir kitap bence.

               

                Kitabı okurken masal okuyormuş gibi hissettim ve çok hoşuma gitti. İçinde yazarın çizimleri de var. Kitabı okurken hayal kuruyorsunuz, ben hayal kurarak okudum. Yazar bu eseriyle Alman Gençlik Edebiyatı ödülüne layık görülmüş. Kitap kırktan fazla dile çevrilmiş. Keyifli bir kitap ve sayfa sayısı çok olmasına rağmen su gibi akıp gidiyor.  Kesinlikle okumanızı tavsiye ederim. Sinema filmi de var. Birçok siteden kaldırılmış, seyredemedim. Filmi bulan olursa yorumlarda yazarsanız çok sevinirim😊

                 Peki siz iyi bir dinleyici misiniz? Zamanı doğru kullanabiliyor musunuz? Ben kendi adıma çok iyi bir dinleyici olduğumu rahatlıkla söyleyebilirim. Zamanı doğru kullanıyor muyum? Bu konu benim açımdan tartışılır, çok doğru kullandığımı söyleyemem, bence zamanı doğru kullanabilmek ve yönetebilmek ayrı bir yetenek.  Aslında bu kitap sonunda yazanlarda şunu anlıyorsunuz; insan olabilmek çok güzel bir şey. Gerçekten insan olabilmek başka bir şey, hoşgörülü olmak, yardım etmek, iyi kalpli olmak, başkalarının sevinçleriyle  mutlu olabilmek...

                 Kitabın sonunda yazarın notu var. Yazar bir yolculuk sırasında karşılaştığı birinden bu hikayeyi duyuyor ve ona anlatıldığı şekilde ezberinden yazıyor. Bir daha o yolcuyla hiç karşılaşmamış. Eğer bir gün karşılaşırlarsa yazarın da sormak istediği çok şey var o yolcuya😊

                 

                 Belki bir gün biz de böyle tatlı bir hikaye dinleriz hiç tanımadığımız birisinden😊

                 

                  Keyifli kitap keşifleri keyifli okumalar dilerim😊