Alice Harikalar Diyarında

       

         ''Alice, ablasıyla birlikte nehir kıyısında oturmaktan sıkılmaya başlamıştı, hem  yapacak hiçbir şey de yoktu.''

         Bugün size çook tatlı bir kitaptan söz edeceğim. Hayallerle dolu tatlı bir kitap😊📙

         Kitabın konusu; Alice bir tavşanı izlerken onun peşine düşüyor ve girdiği delikten bambaşka bir dünyaya düşüyor. O dünyada içtiği ve yediği şeylerle büyüyüp, küçülmeye başlıyor. Gözyaşlarından bir deniz oluşuyor, orada boğulmaktan kurtulup, çay partisine katılıyor. Birçok hayvanla konuşuyor; kedi, tırtıl, beyaz tavşan...  Orada bir macera yaşıyor. Sonrasında bu hayalden uyanıyor...

                                😊📘Kitaptan Keşfettiğim Alıntılar :

             😊''Aslında insan kek yediğinde boyu değişmezdi tabii ama başına gelen olağanüstü şeylerden sonra hayatın böyle alışılmış bir şekilde devam etmesi ona çok tatsız ve aptalca geldi. Yemeye devam etti, çok geçmeden kek bitmişti.''

              😊''Alice, tüm bunların çok gülünç olduğunu düşünüyordu ancak herkes o kadar ciddi görünüyordu ki gülmeye cesaret edemedi. Söyleyecek bir şey bulamadığından yalnızca diz kırıp selam verdi ve elinden geldiğince ciddi görünmeye çalışarak yüksüğü aldı.''

               😊'' Alice, Tavşan'ın kendisini aramaya geldiğini anladı. Onun titremesiyle ev sallanmaya başlamıştı. Tavşandan belki bin kat daha büyük olduğunu tamamen unutmuştu, ondan korkması için hiçbir sebep yoktu.''

                😊''Maalesef ben derdimi anlatamam, efendim,'' dedi Alice, ''çünkü ben aslında ben değilim, anlıyorsunuz ya!''

                😊''Parmak uçlarına basarak mantarın kenarından bakarken tepede kollarını kavuşturup oturmuş, sessizce nargilesini içip Alice dahil hiçbir şeye aldırış etmeyen kocaman mavi bir tırtılla göz göze geldi.''

                 😊''Bu ani değişim onu çok korkutmuştu fakat kaybedecek vakti yoktu; gittikçe küçülüyordu, diğer parçadan da bir ısırık almaya yeltendi. Çenesi ayaklarına dayandığından ağzını zor açabildi ama sonunda sol elindeki parçadan bir lokma yutmayı başardı.''

                   😊''Fazla bir yol gitmemişti ki Mart Tavşanı'nın evini gördü. Burası olsa gerekti çünkü evin bacaları kulak şeklindeydi ve çatısı kürkle kaplıydı. Ev öyle kocamandı ki sol elindeki mantardan bir ısırık almadan eve yaklaşmak istemedi. Boyu dört karış olana kadar bekledi, o zaman bile çekinerek yürüdü. ''Ya delirmişse!'' diyordu kendi kendine. ''Acaba şapkacıyı mı görmeye gitseydim?''

                   😊''Kıyıya toplanan bu kalabalık gerçekten bir acayip görünüyordu: Tüyleri çamurlanmış kuşlar, kürkleri üzerlerine yapışmış hayvanlar... Hepsi sırılsıklam, kızgın ve tedirgindi.''

                    😊''Lütfen söyler misiniz ne tarafa gitmeliyim?''

                             ''Bu nereye gitmek istediğine bağlı,'' dedi Kedi.

                            ''Hiç fark etmez...'' dedi Alice.

                           ''O zaman ne tarafa gittiğin de fark etmez,'' dedi Kedi.

                    😊''Zamanı benim kadar iyi tanısaydın,'' dedi Şapkacı, ''Onu boşa harcamaktan bahsetmezdin. o bir beyefendidir.''

                   😊''Kraliçe öfkeden kıpkırmızı kesilmişti, bir süre Alice'e vahşi bir hayvan gibi baktıktan sonra çığlığı bastı. ''Uçurun kellesini! Uçurun...'' diye bağırıyordu.

                    😊''Alice ormanda dolaşırken ''Öncelikle yapmam gereken,'' dedi kendi kendine, ''gerçek boyuma gelmek, sonra da o güzel bahçeye nasıl gideceğimi bulmak. Bence çok iyi bir plan bu!''

                     😊''Bilgisini gösterme fırsatı bulduğuna çok memnun olan Alice, ''Bu hiç de iyi olmazdı ama!'' dedi. ''Geceyle gündüze ne olacağını bir düşünün!'' dedi. ''Bildiğiniz gibi dünya kendi ekseni etrafındaki dönüşünü yirmi dört saatte tamamlar, bu dönüşü daha kısa kesse ne olur bir düşünsenize!''

                   

                     😊''Lafını tamamlayamadan o çok sevdiği ders kelimesini söylerken sesi yavaş yavaş kesilmiş, Alice'in kolundaki eli titremeye başlamıştı. Alice bir de baktı ki gözlerinde şimşekler çakan Kraliçe, kollarını kavuşturmuş tam karşılarında duruyor.''

                       😊''Mahkeme salonunun tam ortasında bir masa, masanın üzerinde de koca bir tabak dolusu kurabiye vardı. Kurabiyeler öyle güzel görünüyordu ki onlara bakmak bile Alice'i acıktırmıştı.''

                      😊''Her şeyden bir ders çıkar, o dersi çıkarmayı bileceksin.''

                      😊''Ama ben delilerin arasına düşmek istemiyorum ki!'' dedi Alice ''Başka şansın yok,'' dedi kedi, ''burada hepimiz deliyiz. Ben deliyim. Sen delisin'', ''Benim deli olduğumu da nereden çıkardınız?'', ''Öyle olman gerek,'' dedi kedi, ''yoksa burada olamazdın.''

                        😊''Yeni bir kural bulduğuna sevinmişti. Sirke yüzlerini ekşitiyor, elma çayı huysuzlaştırıyor, şekerli şeyler de çocukları tatlı huylu yapıyor. Keşke büyüklerin de bunlardan haberi olsa o zaman tatlı konusunda bu kadar cimri davranmazlardı.''

                          😊''Bu sözler tanığı pek cesaretlendirmişe benzemiyordu. Şapkacı sürekli ağırlığını bir ayağından ötekine veriyor, tedirgin tedirgin Kraliçe'ye bakıyordu. Sonunda şaşkınlıktan tereyağlı ekmeği yerine çay fincanını ısırdı.''

                           😊''Düşes, ''Herkes kendi işine baksa dünya daha hızlı dönerdi!'' diye homurdandı.''

                             😊''O anda bütün deste havaya uçup üzerine yağmaya başladı. Alice biraz korkudan biraz da öfkeden ufak bir çığlık atıp onları kovmaya çalıştı.''

                                 

                      Kitabın dili anlaşılır. 147 sayfa, bez ciltli ve Koridor Yayınları'na ait baskısı. Alıntıları da bu baskıdan yaptım. İş Bankası Kültür Yayınları'nın baskısı karton kapaklı, 106 sayfa, dili ağır geldi bana belli yerlerde. İki kitabın da kapağı çok güzel, bayıldım😊 Koridor Yayınları kapak çalışmasını ve renklerini biraz daha fazla sevdiğimi söyleyebilirim. Çevirisi de daha güzel geldi bana. Aslında İş Bankası Kültür Yayınları'nın çevirilerini severim ama bu kitapta sevemedim. Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitabının çevirisini de çok sevememiştim. Sizin tercihiniz değişebilir bu kitap konusunda😊

                      Kitabı okuduktan sonra filmini de izledim. Kitapta belli yerlerde çok sıkıldım, özellikle şarkı sözlerinde. Genel olarak sevdim ama filmlerindeki o büyülü havası yoktu bence.   Walt Disney Company  1951 yılında filmini yapmıştır.  2010 yılında çekilmiş filmi mükemmel bence. Şapkacı rolünü Johnny Depp oynamış ve kendisini hiç sevmesem de şunu söylemeden geçemeyeceğim; mükemmel bir oyunculuk sergilemiş. Alice rolünü Mia Wasikowska oynamış, rolüne çok yakışmış, çok güzel oynamış.  Daha sonra Aynanın İçinden 2016 yılında çekilmiş, sinemada seyretmiştim.  Bunların dışında birçok çizgi filmi var.  Filmleri ve çizgi filmleri seyredince çok çoook büyülü bir şey bekliyorsunuz. Kitabı okurken hiç heyecanlanmadım, öyle bir büyüye kapılmadım. Belki ben öyle düşünüp, hissettim. Filmleri seyredince o dünyanın içine giriyorsunuz. Bu arada ben Kırmızı Kraliçe'yi çok tatlı buluyorum, kötü bir karakter ama bana sempatik geliyor😊 Hiç öyle bakmayın, kötü karakterler gerçekten tatlı oluyor, tamam hepsi için geçerli değil😊

                     Masal dünyası, hayaller, konuşan hayvanlar, kaybolup görünen tatlı kedi, şapkacı... Böyle okuyunca bir gülümseme oluşturuyor yüzünüzde😊 Alice'in hayal gücünün zenginliğini keşfediyorsunuz. Eserin biraz karmaşıklığı da var. Bu da yazarın matematikçi, mantıkçı kimliğiyle tanınmasından kaynaklı diye düşünüyorum. 

                      Alice Harikalar Diyarı adında bir sendrom var(AIWS) Bir tür algısal bozukluk ve bilinen bir tedavisi yok.  Açıkçası böyle bir sendrom olduğunu bilmiyordum, araştırınca öğrendim. Kitap her ne kadar masal kitabı olsa da vermek istediği mesajlar var. Bence bir masaldan çok büyüklerin okuması gereken ince mesajlar kitabı diyebiliriz.   Sembollere dikkat çekiyor bazı bölümlerde. Zihinsel bulmaca gibi düşünebilirsiniz. Dikkatli okuduğunuz zaman fark ediyorsunuz. Bu eser aslında matematik profesörü olan biri tarafından bir sandal gezintisinde birkaç küçük çocuğa anlatılan masalmış. Kitabın yazarı bu masalı geliştirip kitap haline getirmiş.  Kitap o zamanlar birçok tartışmaya da sebep olmuş.  Yazarın gerçek adı  Charles Lutwidge Dodgson.

                    

                 Alice hiç yılmıyor. Hep bir çözüm yolu bulmaya çalışıyor, Kral ve Kraliçe'ye karşı geliyor. Bir şeyler yapmak için çaba gösteriyor. Büyülü dünyada yalnız kalıyor ve ne yapması gerektiğini bulup başka yollardan gitmeye çalışıyor. Hiçbir zaman pes etmiyor. Arkadaşlarına yardım etmek için elinden geleni yapıyor.

                  Siz, Alice gibi büyülü bir dünyada olmak ister miydiniz? Böyle kekler yiyerek, bir şeyler içerek büyüyüp küçülmek ister miydiniz?  Ben isterdim😊 Bence bir süreliğine çok eğlenceli olurdu😊 Kırmızı Kraliçeyle tanışmak, Şapkacıyla arkadaş olmak, o tatlı hayvanlarla konuşmak isterdim. Çook tatlı olurdu bence😊

                   Alice'le tatlı ve keyifli büyülü dünyaya yolculuk etmeye ne dersiniz? Cevabınız evet ise kesinlikle bu kitabı okumalısınız😊

                   Filmdeki en sevdiğim replikle yazımı bitiriyorum😊 

                   🎈Maalesef sen delisin, çatlaksın, sıyırmışsın.

                   🎈Ama sana bir sır vereyim mi; iyi insanların çoğu öyledir...

                      

                   Keyifli kitap keşifleri, keyifli okumalar dilerim😊