Hachiko

          

      

         ''Profesör Eizaburo Ueno uyandığında altın-kahverengi köpek yavrusu Hachi ile oyun oynamayı severdi.''

            Bugün sizlerle çok tatlı bir köpek olan Hachiko'nun hikayesini paylaşacağım😊🐕 Gerçek bir hikaye olması ayrıca etkiliyor insanı.

            Kitabın konusu; bir köpek ve bir profesör arasında başlayan dostluğu anlatıyor. Sonrasında bütün insanları etkileyen bu köpek sahibine çok sadıktı. Her gün profesör işe giderken onunla giderdi ve işten gelen kadar tren istasyonunda onu beklerdi. Bir gün profesör ölüyor ve Hachiko yalnız kalıyor. Her gün o istasyonda bekliyor, oradan hiç ayrılmıyor.

                          😊📘 Kitaptan Keşfettiğim Alıntılar :

         😊''1 Nisan 1924, diye yüksek sesle okudu Profesör. ''Güzel bir gün olacak, küçük dostum.'' Profesör bunu her gün söylerdi. Alışkanlıklarına bağlı bir adamdı.''

          😊''Yürüdükçe, yürüdükleri cadde daha da genişledi ve kırmızı, ahşap kapıları ve yeşil çatısıyla uzun bir tapınak göründü. Birçok insan geçerken başlarıyla Profesör'e günaydın dediler ve kıvrık kuyruğu yukarıda, sivri kulakları dikilmiş bir şekilde sahibinin yanında zıplayan Hachi'ye hayran oldular.''

           😊''Tren, saat tam dokuzda rayların köşesinden göründü, tiz sesli frenleriyle ciyaklayarak istasyona girdi ve durdu. İstasyon, işe gidenler trene doğru acele ederken platforma çarpan tahta sandaletlerin gürültüsüyle doldu.''

             😊''Hachi, sen Japonya'daki en iyi köpeksin,''  Hachi'nin başını okşadı, burnunun ucunu öptü ve doğruldu. ''Saat üçte geri döneceğim.''

               😊''Köpekler saatleri bilmezler. Yoksa bilirler mi? ''Bu çok ilginç,'' dedi İstasyon Müdürü'ne. ''Size böylesine dert olduğu için çok özür dilerim.''

               😊''Bu bayraklar sazan balığı şeklinde ve Tango-no-Sekku onuruna asılmışlar,  Japonya'daki genç çocuklar tarafından kutlanan özel bir bayram.''

                 😊''Hachi olduğu yerde kaldı, her zamanki gibi treni izliyordu. Ama birden hiç yapmadığı bir şeyi yaptı. Tren hızla ayrılırken, Hachi kovalamaya başladı ve yüksek sesle havladı.''

                 😊''Yasuo minderinden kalktı, okul kitaplarını toparladı, bir kaplumbağa gibi ağır ağır hareket ediyordu. O ve annesi evden ayrılır ayrılmaz, Profesör'ün köpeğini aramaya başladılar.''

                  😊''Sonra başını çevirdi ve hızla gözlerini kırpmaya başladı. Neredeyse koca adam olmuştu ve ağlamak istemiyordu.''

                  😊''Günler geçti, aylar geçti, yıllar geçti, Hachiko platformda beklemeye, oturmaya devam etti. Hiçbir şey onu saat üç trenini beklemekten alıkoyamazmış gibi görünüyordu.''

                    😊''Hachiko zayıflamıştı ve artık dimdik oturamıyordu. Bazen tren istasyonuna giden merdivenleri tırmanamayacak kadar yorgun oluyordu ve yakitori satıcısı ile İstasyon Müdürü ona yardım etmek zorunda kalıyordu.''

                         

                     Kitabın dili akıcı ve anlaşılır. 192 sayfa, ciltli, Yakamoz Yayınları'na ait baskısı. Kitapta ara ara bölümlerde küçük notlar halinde Hachiko ile ilgili bilgiler verilmiş. Kitabın sonunda ''yazarın Notu'',  ''Hachiko filminden Duygusal Replikler'', ''Film Hakkında'', ''Hachiko Hakkında Bilgiler'' şeklinde bölümler var. Kitabın bu özelliğini çok sevdim. Filmin afişi de sayfada yer alıyor ayrıca. 

                    Filmi önceden seyrettiğim için kitaptan tat alamadım açıkçası. Filmi 2 defa seyretmiştim ve çok sevmiştim, bir o kadar da ağlamıştım. Kitaptan sıkıldım biraz. O yüzden kitabı okumadan film seyretmeyi sevmiyorum ama arada seyrettiklerim de var ne yazık ki. 

                    Hachiko Akita  cinsi bir köpek. En büyük Japon köpek türü. Sakin ve zekiler. Koruyucudurlar ve çok iyi yüzüyorlar. Fazla havlamıyorlar. (Bu bilgiler Google'dan alınmıştır.)  Hachi, Japoncada ''sekiz'' anlamına gelmektedir. Hachiko ismi Japoncada  ''Chüken Hachiko'' olarak geçmekte ve  ''Sadık Köpek Hachiko'' anlamına gelmektedir.  Hachiko her sabah profesörle tren istasyonuna gidiyordu ve bu sadakati istasyondaki herkes tarafından kısa sürede fark edildi.  Profesörün ölümünden sonra Hachiko'yu başka biri sahipleniyor ama Hachiko alışamıyor ve istasyona geri dönüyor.  10 yıl boyunca orada sahibini beklemeye devam ediyor. Sahibinin geleceğini düşünüyor.  Köpeğin hikayesi Profesör'ün öğrencilerinden birinin dikkatini çekiyor ve gözlem yapıp takip ediyor. Sonra hikayesini yazıp bir makale yayınlıyor ve herkesin haberi oluyor Hachiko'dan. Bu makaleden sonra herkes onu sevip beslemeye başlıyor, ulusal bir sembol haline geliyor. 

                     Japonya'da her yıl 8 Nisan'da Hachiko'yu onurlandırmak adına, hayvanseverler tarafından anma töreni düzenleniyor. Japon halkı Hachiko'nun sadakatinden etkilenip bir heykel yaptırıyor ve Shibuya İstasyonu'na yerleştiriyorlar.  2. Dünya Savaşı sırasında heykelin malzemesi savaşlarda kullanılabilir diye eritilmiş. Savaştan sonra orijinalinin aynısı yapılmış ve aynı yere konulmuş. Heykelin olduğu yer popüler bir buluşma yeri olmuş. Genç çiftlerin heykel önünde birbirlerine sadakatlerini sunmaları gelenek haline gelmiş. Ayrıca Japonya'da sadakati, dostluğu ve hayvan sevgisini çocuklara öğretmek için okullarda ders olarak veriliyor. Kitap gerçek hikayeden esinlenerek yazılmış bir kurgu. 

                    Hachiko'nun bedeni bugüne kadar korunmuş ve Ulusal Doğa ve Bilim Müzesi'nde sergileniyor. Ölümünün 80. yılında Tsutomo Ueda tarafından, köpeğin,  Profesör Ueno'ya kavuşma anını gösteren bir heykel 2015 tarihinde Profesör'ün ders verdiği Tokyo Üniversitesi Tarım Fakültesi bahçesine yerleştirildi. 1987 ve 2009 yıllarında köpeğin hikayesini anlatan iki film çekilmiştir. 

                     Filmde çok sevdiğim Richard Gere oynamış ve harika bir oyunculuk sergilemiş her zamanki gibi.  Filmde duygu çok iyi yansıtılmış seyirciye. Kitapta filmden repliklere de yer verilmiş. Sizinle paylaşmak istiyorum😊

                 ''Nereye gidersem gideyim, diğerlerinin daima tam vaktinde gelip beni izleyeceğini bilerek, onları yerinde bırakıyorum. Sonsuza, sonsuza kadar.''

                 Profesör Parker : Hayır, Hachi gayet iyi. Ondan memnunum.

                 Ken  : Güzel, çünkü Akitalar insanları memnun etmekle ilgilenmezler. Seninle arasında özel bir bağ olduğu için treni karşılamaya geliyor.''

                

                ''Herkesin gözyaşlarını sele dönüştürecek bir köpeğin hikayesi...''

                  

                     Keyifli kitap keşifleri, keyifli okumalar dilerim😊