Sıradan Bir Gün

 

                 ''Artık ben varım karşınızda. Ben. Kendim.''

       Yekta Kopan'ın bu kitabını çok sevdiğim bir arkadaşımdan görmüştüm ve almıştım. Çok severek okuduğum, etkilendiğim ve yazılanları düşündüğüm bir kitap oldu benim için.

        Kitabın konusu; takma ismiyle(Mert Güriz) kişisel gelişim kitapları yazan Armağan Gündoğdu'nun hikayesini anlatmış yazar. İrem, Sedat, Adnan da yakın arkadaşları ve bu arkadaşlık arasındaki ilişkiler anlatılıyor. Üç kişilik bir ekibin yarattığı yazar ve kitapları. Sıradan bir günde cinayete tanık olan Armağan'ın yaşadıkları.

            😊📘Kitaptan Keşfettiğim Alıntılar :

       😊''Defterimi masanın bir köşesine iterken bir kere daha baktım haberin son cümlesine. Çok güldüğüm kalıplardan birini kullanmışlardı: belirtildi.''

       😊''Ne yapıyoruz söyler misin? Artık sadece iş konuşur olduk. Şu sunumu yazdım, kitabın bu bölümü bitmedi, falanca şirket satılmış, filanca şirket büyük bir etkinlik düzenleyecekmiş. Mert Güriz'den başka hayatımız yokmuş gibi davranıyorsun.''

         😊''Kaygılarınızla, bir korkuya dönüşmelerine izin vermeden hesaplaşın.'' Bir yanlışı hemen düzeltmeliyim. Bu cümle Mert Güriz'e değil bana ait. Ama madem bu kitapta gerçekleri anlatıyorum, daha da net söyleyeyim. Ben bu cümleyi, Heidegger'in düşüncelerini eğip bükerek oluşturdum.''

           😊''Okurlar bana değil kendilerine kızsınlar. Mert Güriz kolaycılığına teslim olacaklarına Platon okusalardı beni suçüstü yakalayabilirlerdi.''

             😊''Yazarken bir harfine bile inanmamıştım. Sadece süslü ve akılda kalıcı bir söz olması yetmişti bana. Sunumda bu söz ekrana yansıdığında herkesin not defterlerine sarılacağını, cep telefonuyla fotoğraflar çekeceğini biliyordum. Bütün o sunumlar salondakilerin aklını çelecek cümlelerin geçit töreninden başka bir şey değildi zaten.''

              😊''Elim havada, kalakaldım olduğum yerde. İnsanlar kendilerini yerlere atıyordu. Yaşlı bir kadını önümdeki bankın arkasına çömelirken gördüm. Adamlar, kadınlar, çocuklar, herkes kaçışıyordu. Bağrışmalardan zihnimi duymuyordum. Ne düşüneceğimi, ne yapacağımı bilmiyordum. Hayatımda hiç böyle korkmamıştım.''

               😊''Kahramanın yolculuğu sürüyordu. Hikayemin büyülü tanrıçası karşımdaydı işte. Beni yerden kaldırmış, kendime gelen kadar başımda beklemiş, şimdi de doğrulmama yardım ediyordu. Hediye, Armağan'ın hayatını  kurtarmıştı.''

                😊''Bu adam hepimizin hayatını kurtaracak.''  İrem kadehini kaldırmış ve böyle demişti. On yıl önce. Bir kişisel gelişim uzmanı yaratmaya karar verdiğimiz gece.''

                😊''Gülüşüm bir anda dondu yüzümde. Binlerce görüntü geçti aklımdan. İrem'in, ''Başarısızlık konusu yeni moda, kesinlikle oradan yürümeliyiz,'' deyişi. Sedat'ın, ''Ben çıkıp Edinburg günlerimi anlatabilirim, aslında ortada bir başarısızlık yoktu ama Armağan uydurur bir şeyler,'' zevzekliği. Dağınık çalışma masam. Hiç boşalmayan kahve ve kupam. Kitabın adının aklıma geldiği gece.''

                😊''Artık anlattığım hiçbir hikaye, o kusursuz sandığımız hayatınızı daha mükemmel bir hale getirmeyecek. Değiştirmeyecek. Mutlu olmanız ilgilendirmiyor beni. O küçük oyunlar sayesinde, ömrünüzün gök kubbesine saldığınız ikiyüzlü kahkahalara veda etmenizi istiyorum.''

               😊''Hiç tanımadığınız birine duygularınızın kapılarını açmaktan korkmayın. Bazen ruhunuz ancak, tanımadığınız birine içinizi döktüğünüzde rahatlar.''

               😊''Bütün ilişkiler romantik komedi olarak başlayıp polisiye olarak devam ediyordu. Bol ışıklı ortamda çekilmiş fotoğrafın aldatıcı renkleri solunca ancak dikkatli gözlerin görebileceği detayları yakalıyordu insan.''

               😊''Sıradan bir gün beni oradan oraya savurdu. Bir yolculuk yaptım. Her durakta bir kuyuya düşmekten, her kuyuda kendimi bulmaktan yoruldum.''

              Kitabın dili akıcı ve anlaşılır. 184 sayfa, Karton kapaklı ve Can Yayınları'na ait bendeki baskısı. Kitabı çok severek okudum. Ayrı bir keyif aldığımı söylemeliyim. Karakterleri çok sevdim, özellikle Armağan karakterini. İç hesaplaşma, arada kalma, duygularının karmaşıklığı. Tam olarak içimizden biri gibi hissettim. Cümlelerinin çoğuna katıldım, anlatmak istediğini anladım, anlamaya çalıştım. Kendimi sorguladım.

             Yekta Kopan'ın okuduğum ilk eseri.  Yazarın kalemini çok sevdim. Kitabı okurken çok başka bir duygu geçti bana. Sakin sakin ve huzurla okuduğunuz kitaplar vardır. Her kitapta bu duyguyu hissedemezsiniz.  Sakin ve huzur dolu bir kitap benim görüşüme göre. 

            Yazar, çok güzel bir konuya değinmiş. Kişisel gelişim kitaplarının, bizim üzerimizdeki etkisini göstermek için çok güzel bir kurgu yaratmış. Kişisel gelişim kitaplarının çok iyi bildiğimiz ve ezberlediğimiz cümlelerini kitap içinde sayfalar ilerledikçe görüyorsunuz. Bizlerin buna inandığı ve devamlı olumlama yapmanın yanlış olduğunu vurguluyor kitap.  Bunlara inanmak yerine felsefe okumanın çok daha yararlı olacağını, bu kitaplardaki cümlelerin aslında o düşünürlerin cümleleri olduğunu vurguluyor. Aslında ''aklınızı kullanmıyorsunuz'' demeye getiriyor bence ve yanlış bir şey de söylemiyor. Yazar gerçekleri söylemiş. 

            Sever misiniz kişisel gelişim kitaplarını? Ben, kitapta ezber kalıp cümleleri olan ''şunu yapın, şöyle olmalı'' diyen kitapları sevmem ve okumam. Zaten bu şekilde bir kitap okuduğunuz zaman, beyin otomatik olarak reddecektir. Bilimsel olarak da kanıtlanmıştır. Bu tarz kitaplardan okumayın derim naçizane bir tavsiye olarak.  Çünkü ezbere yapılan her türlü cümle sizi daha mutsuz eder. Çocukluğunuzla ilgili travmaları ve çözümlemeleri bulursanız çok daha mutlu olursunuz.

           Kitap o kadar akıcı ki çok çabuk bitiyor. Kitabın çabuk bitmesi beni üzüyor. Bittiğinde üzüleceğiniz kitaplar arasında listede yerini alıyor benim için. Oluşturdukları karakterle, Armağan'ın çatışması ve aslında kitabı yazarken mutsuz olması. Kişisel gelişim kitaplarındaki aldatmacayı öyle güzel anlatmış ki, ben okurken hayran oldum. Kitabın ilk sayfasında bir şey sizi içene doğru çekiyor ve elinizden bırakamıyorsunuz. Bir de karakterin hissettiği aşk çok güzel anlatılmış, bu ayrıca hoşuma gitti. Kitabın daha çok kişiye ulaşması gerektiğini düşünüyorum. Herkes okumalı, sorgulamalı kendini.

         Hepimiz her gün uyanıp bir şeyler planlıyoruz, yapıyoruz, yapmaya çalışıyoruz.  Sıradan bir gün diyoruz kendimize. Sıradan bir günde ne yaşayacağımızı bilmiyoruz, bilemeyiz de. Evde veya dışarıda hiç fark etmez. O günün bize yaşatacakları ve hissettirdikleri bambaşka olabilir. 

       Sıradan bir gün bana ne hissettirecek? Neler yaşayacağım?

       Sıradan bir gün size neler hissettirecek? Neler yaşayacaksınız?

      ''Sıradan bir gün size bazen kişisel gelişim kitaplarında yazanlardan fazlasını öğretir.''

        Keyifli kitap keşifleri, keyifli okumalar dilerim😊