Tünel

 

  

     Ben "Juan Pablo Castel, yani Maria Iribarne'yi öldüren şu ressam..."

  

     Arka kapakta yazan bu cümleyi okuduğumda çok merak etmiştim kitabı. İlk elime aldığımda sıkılırım diye düşüncelere itmişti beni ama birkaç sayfa okuyunca yanıldığımı anladım.

  Kitabın konusu, sorunları olan bir ressamın bir kadına karşı olan zaafı ve takıntısı. Bu takıntı öyle güzel bir şekilde anlatılmış ki, okurken gerçekten hayran kaldım.

  

       😊📘Kitaptan Keşfettiğim Alıntılar :

😊"Tüm yaşamımız kayıtsız gök cisimlerinden oluşmuş bir çölde attığımız ortak çığlıklardan mı oluşuyordu?"

 😊"Bir gece uykusuz kaldıktan sonra,konuyu istediğim yere getirmenin olanaksız ve yapay olduğuna,doğrudan bir soru sorarak konunun tam ortasına atlamanın en iyi yöntem olduğuna karar verdim."

 😊"Her şeye rağmen insanın varolana bir tutunmuşluğu vardı."

  😊"Kayaların üzerine oturduk ve uzun bir süre susarak çılgın dalgaların aşağıdaki kayaları dövmesini dinledik, sarp kayalıkların ta tepesine dek ulaşan deniz köpüklerini yüzümüzde hissettik."

   😊"Tek başardığımız birbirimizi bir kez daha acımasızca kırmak."

 

    

     Kitabın dili akıcı ve anlaşılır. Kitabı elinize alınca birkaç sayfa sonra bırakamayacağınızı anlıyorsunuz. Çok severek okudum. Yazarın okuduğum ilk kitabı. Anlatım tarzını çok sevdim, kitaptan kopamadım. Diğer kitaplarını da alıp hemen okuma isteği uyandırdı bende.

  

    Aşka olan tutkuyu çok güzel işlemiş. Okurken çok sevdiğim bir diziyi izliyormuş hissi oluştu. Castel'in bu tutku ve saplantı içinde Maria'ya karşı duyduğu şüphe. Bu şüphenin bir süre sonra onu tamamen ele geçirmesi. 

    Kanıtlayamadığı bir düşünceye kendisini inandırması ve kaçınılmaz son. Bir erkeğin gözünden anlatılıyor bu aşk. Duygularını tümüyle yaşıyor ve sevdiğini yanında bütün haliyle istiyor, sadece ruhu yetmiyor. İç sesini çok fazla dinliyor. Castel'in kafasında tek bir düşünce var;  o da şüphe. Aşkının şüpheyle karışması bambaşka sonuçlar doğuruyor. Okudukça Castel'e mi? Maria'ya mı? hak vermeliyim diye düşündüm bazı sayfalarda. 

  Kitabın özgün dili İspanyolca ve psikolojik kurgu türündedir. Ruh halimize yolculuk yaptığımız bir tüneli anlatıyor yazar. Bana göre derinliği olan bir kitap. Bir cinayet itirafnamesi. 

  Sabato'nun üçlemesinin ilk kitabı. Varoluşcu bir antikahramanı anlatıyor, psikolojik yönü çok daha ağır basan bir roman. Sanatçı bir ruh, akıl ve şüphe. Deliliğin sınırlarında dolaşan bir ressam ve sevgiyi çok başka bir şekilde içindeki çelişkiyle bağdaştırması mükemmel bir şekilde okuyucuya aktarılmış.  

 Kitapta yazarın vermeye çalıştığı mesaj ve yaptığı sorgulamalar çok hoşuma gitti. 

 Albert Camus Fransızcaya çevrilmesini önermiş. Graham Greene'in hayranlık duyduğu bir başyapıt. Ernesto Sabato'nun felsefi ve edebi alandaki ilk adımı. Güney Amerika'nın en büyük yazarlarından biridir. 1984 yılında Cervantes Ödülü almıştır. Bu romanla ulusal ve uluslararası ün kazandı. Yazar aslında fizik ve matematik öğrenimi görmüştür. Fizik dalında doktorasını tamamlamıştır. Nükleer fizikçidir. 

  Ben elimden bırakamadım. 2 saat içinde bitirdim kitabı. Okurken büyük bir zevkle okudum ve bu kitabı okumak için geç kaldığımı düşünüyorum. Bu yazarı bu kadar geç fark ettiğim için kendime kızmıyor değilim. Kitabın başında, sonunu öğreniyorsunuz ama sayfalar ilerledikçe öyle bir heyecanla okuyorsunuz ki, hiç bitmesin istiyorsunuz. 

   Kesinlikle tavsiye ediyorum, mutlaka alın ve okuyun. Kitaplığınızda bulunması gereken gerçek bir başyapıt.  Tekrar tekrar okunacak bir kitap, her okuduğumda ayrı bir zevk alacağıma eminim.

   Keyifli kitap keşifleri, keyifli okumalar dilerim😊📘📚